woensdag 24 augustus 2011

Huilen met de helm op

Hier een kort berichtje voordat ik morgenvroeg van Denpasar naar Jakarta vlieg.. Niet vervelend natuurlijk, maar dat ik daarna naar Amsterdam vlieg is wel wat minder. Natuurlijk heb ik veel zin om iedereen weer te zien en een goede knuffel te geven, maar als ik langer zou kunnen blijven.. Zucht!

Ik heb wel echt een gave laatste week gehad en de brommer was een hele goede keus! Veel gezien (heel veel gezien zelfs) en veel gereden met leuke mensen om me heen. De reacties waren ook heel verrassend, iedereen vond het zo leuk dat ik dit in mijn eentje deed. Echt heel vriendelijk allemaal en heb ook veel mensen op het idee gebracht ook een rondje te gaan rijden. Vandaag met een Nederlands gezin vanuit de omgeving van Lovina (noordkust) naar Munduk gereden. Daar heb ik ze gedag gezegd en ben ik via Jatiluih, met prachtige rijstvelden, naar de tempel Tanah Lot gereden aan de zuidkust. Heel vreemd dat je aan alle kanten van het eiland de zon onder ziet gaan, ik snap het nog steeds niet.

Met het ondergaan van de zon heb ik ook gedag gezegd tegen Azie, ik zat daar bijna te huilen en ook nu ik dit schrijf is het moeilijk om het droog te houden. Het was echt zo'n mooie, gave, geweldige en bijzondere trip. Als je een tijdje onderweg bent wordt het ook steeds beter. Je wordt handig in het zoeken van locale bussen, lekker eten en andere leuke dingen. Ik geloof dat ik onder mijn capaciteiten nu ook 'reizen' kan toevoegen. Het voelt ook niet meer als reizen maar gewoon als iets wat je doet. Net als werken of studeren, natuurlijk is dit meestal heel erg leuk, maar ook moet je soms doorzetten hoor! Mijn billen zijn echt niet zo blij met die scooter. En meer dan 400 keer uit eten gaan en er van blijven genieten is ook een kunst. Je moet ook steeds energie hebben om nieuwe mensen te ontmoeten en lang in een bus te zitten. Al die tempels, watervallen en zonsondergangen bekijken. Erger nog zijn de zonsopkomsten, moet je nog vroeg je bed uit ook! Echt hoor, vakantie vieren is iets heel anders ;). Dit zijn natuurlijk allemaal grappen want niets mooiers bestaat er volgens mij niet. In ieder geval niet in mijn ogen op dit moment.

De mooiste afsluiter was nog wel het inleveren van het brommertje. Al maanden droom ik ervan mijn brommertje echt he-le-maal leeg in te leveren en vandaag lukte het! Precies toen ik de straat in reed viel die uit, geweldig toch?

Nu ga ik hier nog even jeremiejeren dat ik weg moet en misschien nog wat pisang goreng scoren. Dan lekker douchen, boekje lezen en morgen vroeg op om naar het vliegveld te gaan en de saaie uren van het wachten te doorstaan. Ook daar ben ik inmiddels redelijk goed in geworden dus dat moet geen probleem zijn. Vrijdag ben ik weer in Nederland en zal ik iedereen even bellen om leuke dingen af te spreken want daar heb ik natuurlijk wel veel zin in! Dat ik dag moet zeggen tegen het weer, de mensen, de natuur, het eten en nog 10000000 dingen is jammer, maar mijn vrienden zien maakt vast veel goed!!!


Knuffels!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten