Olifanten en bewogen ritjes

Lieve lezers,

Inmiddels ben ik al in Sen Monorom, Banlung en Kratie (weer) geweest en ben ik nu aangekomen in het land waar je met kippen betaald: Laos! De tijd vliegt!

Ik zit nu op het eiland Don Det wat in een grote groep van eilanden midden in de Mekong ligt in het zuiden van Laos. Het gebied heet 4000 eilanden en als ik zo om me heen kijk kan dat wel kloppen.
Het leven op het eiland is echt heel onstpannen, ik was al bijna vergeten hoe het is om op een eiland te zijn. De sfeer is echter precies zoals het was op de eilanden in Thailand en Maleisie. Heel ontspannen, rustig aan en iedereen is iedereens vriend. Zeker op dit eiland waar je overal ieder gerecht ook in de 'happy' variant kunt bestellen.

De lucht na een goede regenbui, genomen vanaf Don Det met de brug naar Don Khon

Gisteren ben ik met de Spanjaard het eiland rondgelopen en naar het buureiland Don Khon gegaan. Vooral niet te verwarren met het grote eiland Don Khong, je zou zomaar op de verkeerde plaats belanden met al die gelijke namen! Het is een mooie omgeving met wat bergen, kleine groene eilandjes in de bruine mekong, grote regenbuien en met een beetje geluk een mooie zonsondergang. Midden in een bui renden we naar het dichtsbijzijnde restaurantje waar ook twee Engelsen zaten waarmee we een happy shake hebben gedeeld. Ik weet niet wat die vrouw er precies in heeft gestopt en het lijkt me ook erg gevaarlijk om en hele shake in je eentje te drinken maar het werkte bijzonder goed!

Even bijkomen van het harde werken :) 

Vandaag is het een beetje onstpannen en uitzoeken wat mijn volgende bestemming is. Ik ga morgen met de bus naar Champasak waar een mooie tempel schijnt te liggen. Vanuit daar ga ik dan naar het gebied toe wat ze het Bolaven plateau noemen. Het ligt wat hoger, is koeler en het staat bekend om de koffie die er vandaan komt. Het schijnt een mooi gebied te zijn met wat watervallen enzovoorts.

De weg langs het eiland

Terug naar Cambodja, na mijn laatste verhaal ben ik naar Sen Monorom gegaan waarbij het olifantenpark ligt. Toen ik aankwam na een prima ritje moest ik wachten in 'the green house' totdat Jack, de eigenaar, me zou komen ophalen. Er zaten nog twee meiden te wachten en ze vertelden dat ze er al eerder een maand waren geweest en dat ze het helemaal geweldig vonden. Na een uurtje wachten kwam Jack met nog een Engelsman die ook naar het project ging. Ik merkte al gelijk dat er een klik was tussen de twee Engelse meiden en Jack, ze hadden het over dingen waar de Engelsman en ik geen weet van hadden. Ik was dus blij dat hij er ook was!

Honger!

Eenmaal in het park aangekomen bleek het echt midden in de jungle te zitten! Echt schitterend! We kregen allemaal de sleutels van onze hutjes en kon nog wat onstpannen voordat het eten om half 7 zou worden opgediend. Het hutje was erg mooi, groot en met een balkon met jungle uitzicht. 's Avonds werd dan na drie keer vragen eindelijk verteld wat ik de komende dagen zou moeten gaan doen. Ik zou drie keer naar de vallei gaan en 1 middag een 'project' doen. Het ontbijt is om 7 uur, lunch om 12 en avondeten om half 7, stroom heb je tussen 6 en 9 dus als je wat wilt opladen of dingen in je kamer doen met licht moet je optijd zijn. We gingen dus allemaal om half 9 naar de hut om te slapen.

Slapen in de jungle is echt anders dan slapen in een stad of op een eiland. Er zijn zoveel geluiden om je heen! De volgende dag stond ik vol goede moed op om de olifanten te zien. Ik merkte al snel dat je zelf niet veel hoeft te doen maar de olifanten alleen bekijkt. De wandelingen naar de vallei waren allesbehalve makkelijk. Omdat het nu veel regent worden alle paadjes erg modderig en heb je er dus een gratis jungle-hike bij. Mijn taak bestond trouwens uit het repareren van een bank. Het was heerlijk om even wat actiefs te doen. Bamboe de heuvel op sjouwen en die daarna spliten en op maat zagen. Natuurlijk erg arbo-verantwoord om alles op blote voeten en zonder werkbank te doen :). Ik ben benieuwd hoe het uitendelijk is geworden, ik krijg van een van de meiden een foto als de bank klaar is.

:)

De laatste avond hebben we nog een spelletje gespeeld om weer om half 9 naar de hut te klauteren en onder het genot van de jungle geluiden in slaap te vallen. Zelfs het opstaan zonder wekker is me gelukt!
Het was dus en erg rustig ritme, maar na wat wennen wat er leven op jungle tijd eigenlijk best leuk en ontspannen. Het eten was heerlijk, veel fruit erbij en de olifanten waren tof!Op naar Banlung! De rit er naartoe was echt verschrikkelijk. Waar ze in het zuiden net een nieuwe weg hebben aangelegd hebben ze in het noorden nog geen asfalt gezien. De weg was dus onverhard en vol gaten en kuilen, ook waren er erg veel bruggen waarbij ik niet eens de zijkanten kon zien zo smal waren ze. Na 14 uur was ik er dan eindelijk aangekomen.
De dag na aankomst ben ik met een moto de omgeving gaan verkennen. Er is hier een mooi kratermeer en er zijn verschillende watervallen. Die watervallen zijn niet heel indrukwekkend maar de omgeving is mooi. Veel rode zandpaadjes en groene bossen langs de weg.

Ik wilde na de motorrit mijn busticket naar Laos regelen en even geld gaan pinnen.. Dat geld pinnen bleek nog een hele opgave want de enige bank in het noorden gaf alleen geld uit voor visa kaarten en laat ik die nu net niet hebben. Ik had even in mijn boek opgezocht of ik in Laos wel zou kunnen pinnen, maar nee, op de eilanden of er omheen staat ook geen pinautomaat! Nee, dacht ik! Wat een oen ben ik! Ik moest helemaal terug naar Kratie om te pinnen!

's Avonds gaan er geen gewone bussen naar steden maar nog wel wat verdachte minibusjes. Ik ben met een van de busjes meegegaan en het was echt de meest verschrikkelijke rit ooit! Er zaten volgens mijn 16 stoelen in de bus en er zaten zeker wel 26 mensen in! Ik zag dus echt heel erg opgepropt en we moesten weer over die hobbel-weg. Volgens mij zijn al mijn wervels goed losgeschud nu.
Ik ben nu wel gewend aan volle busjes, maar dat er zelfs twee mensen op de bestuurdersstoel zaten vond ik toch wat minder prettig. Sowieso had de chauffeur echt 20 koffie op want hij keek heel vreemd uit zijn ogen.
Na zo'n 2 uur rijden stopte heb busje midden in het bos en moesten we allemaal uitstappen. Het busje parkeerde in de bosjes, lichten uit en lossen maar. Ik weet niet wat er inzat, maar vast geen dingen die legaal zijn. Na 20 minuten reden we weer verder, ze gaven de politie wat geld en zonder problemen konden we naar Kratie. Ik ben nog nooit zo blij geweest ergens levend aan te komen! Halleluja...

Na wat hulp van de lieve mensen in het guesthouse kon ik gelukkig wel pinnen en nog diezelfde ochtend om 7 uur met de bus naar Laos. De grensovergang gaat hier wel redelijk soepel, behalve dat de corrupte stempelmannen je altijd wat stempelgeld vragen. Je moet twee dollar betalen, anders stempelen ze je paspoort niet. Ik had daar helemaal geen zin in maar heb wel betaald. Met mijn bestempelde paspoort in de hand heb ik 20 keer om een bonnetje met naam gevraagd en na veel zeuren gooide ze me boos de twee briefjes van een dollar toe. Ha! Het voelde echt als een overwinning!

Nu ga ik eens kijken hoe goed ik kan vissen. Ik ga met de Spanjaard en de Engelsen van gisteren op een traditionele manier vissen. Met een bootje gaan we de Mekong op en daarna op de bbq de gevangen vis eten. Laat het dus een goede vangst zijn!

Knuffels Ingrid

ps. Meer foto's volgen misschien later.. heb mijn camera niet zoveel gebruikt want hij was leeg.