Dalat, Central Highlands, Mui Ne en Saigon!

Ojee, dit is wat je krijgt als je iets te lang niet je blog update.. Ik vrees dat het een lang verhaal gaat worden, ik raad je aan het in delen te lezen ;).

Sinds Nha Trang is er al best veel gebeurd! Ik ben naar Dalat gegaan met een busje en de omgeving was gelijk al ontzettend mooi. Ruige rotsen, veel groene bomen, bergen en kou! Dat was echt even heerlijk na de enorme hitte in het noorden. Met wat Belgen ben ik na aankomst wat gaan eten en 's avonds wat biertjes gedronken. De dag daarna ben ik naar het Crazy House geweest wat inderdaad heel vreemd was. Allerlei gangen en paadjes, gekke trapjes. Het was een soort Vietnamees park Guell, maar dan in de vorm van een huis. Je kon er ook slapen maar dat is niet geschikt voor het budget van de gemiddelde reiziger. Plus het feit dat er de hele dag touristen rondlopen om de kamers te bekijken waar jij in ligt lijkt me ook minder prettig. Verder die dag heb ik niet zoveel gedaan, ik kon geloof ik wel wat rust gebruiken.

Blije boedda nabij Dalat en de Elephant Falls

Mijn 'easy rider' Lan heb ik ontmoet in het cafe naast mijn hotel in Dalat. In dat cafe komen ze allemaal samen en als je een ritje wilt doen kun je daarheen komen. Hij sprak prima Engels en zijn motor zag er goed uit dus hadden we een deal gemaakt. Ik zou met hem meegaan voor 2 dagen en 1 nacht, waarbij ik kon kiezen uit slapen in een hotel of in een homestay. De volgende dag zijn we richting het noorden gereden, richting het Lak Lake. Dag twee richting Bon Ma Thout, een minderheidsdorp met huizen op palen en verder weer richting Nha Trang. De dingen die ik wilde zien waren uit de richting van Mui Ne, waar ik eigenlijk wilde eindigen, dus heb ik in Nha Trang een bus genomen richting Mui Ne om toch alles te kunnen zien.

Het vlees moet zo vers mogelijk worden vervoerd!

De tocht was echt ongelofelijk mooi! Echt schitterende natuur gezien en bizarre uitzichten. Lan wist heel veel te vertellen over de natuur en zijn ook vaak gestopt om te kijken naar theeplantages, koffieplantages, mensen die rijst aan het plukken zijn, zijdefabrieken, rubberbomen en allerlei vruchten en planten waar je het bestaan niet eens vanaf weet. Ik ben zo blij dat ik dit heb gedaan! Het kost je wat briefjes met veel nullen maar je krijgt het er ook echt voor terug.

Dit is waar ze de cocons in bewaren, van deze 'plukken' ze de zijde nadat ze in water worden gekookt.

Bergje oprennen nabij Dalat.

Het Lak Lake was ook echt schitterend. Het is leuk om te zien hoe de Vietnamezen alles benutten wat ze kunnen benutten. Het meer is in de droge tijd wat minder groot en dus gebruiken ze de oevers om rijst te planten wat ze precies voor het natte seizoen kunnen plukken. Het regenseizoen is nu in het zuiden begonnen en heb dus precies nog alle mooie groene rijstvelden kunnen zien! Bij het Lak Lake liet hij me ook wat zelfgemaakte tractoren zien waarmee ze de rijst plukken, niet iedereen heeft dat dus je ziet ook nog genoeg mannen en vrouwen met een zeis in hun hand. Een schitterend beeld wat je ook vaak op foto's van Vietnam ziet.

Vrouw die rijst aan het plukken is met een zeis.

Het Lak Lake

Bij het meer was ook de homestay maar ik begreep van Lan dat hij wel graag in het hotel wilde slapen dus dat heb ik gedaan. Terug bij het meer voor het avondeten was ik daar ook erg blij om! Ik vind beesten niet zo erg, behalve oorwurmen en vieze lange zwarte muggen.. laten die daar nu net erg veel zitten. Ik heb tijdens het diner alleen maar wild om mij heen geslagen omdat ik echt werd aangevallen door die beesten! Volgens mij hebben ze vreemd naar me zitten kijken, haha.

Het Lak Lake

Dit is een soort traktor-brommer, de bestuurder zit voorop met een Harley-style stuur.

Bij het ontbijt heb ik een jackfruit kunnen proberen wat echt een enorme vrucht is (stel je voor, 3x een watermeloen). In de vrucht zitten allemaal kleine vruchten die je moet schillen, dan kun je ze eten en de pit eruit halen. Lan vertelde me dat ze de pitten koken en die vervolgens ook opeten, dit schijnt naar noten te smaken. Die schillen zetten ze in het zuur zodat ze ook die kunnen eten. Weer kon je goed zien dat ze echt alles benutten wat ze kunnen.

Brommer met erg veel jackfruit!

Vietnamese kar

Midden in de nacht kwam ik eindelijk aan in Mui Ne, ik had geen idee waar ik was en het was erg donker. Gelukkig kwam er een scootertje die me naar een goedkoop hotel bracht. De volgende ochtend stond ik vol goede moed naast mijn hotel om het 'stadje' te verkennen. Mui Ne ligt in het zuiden en is een 10 kilometer lang strand met een straat ernaast. Zonder toeristen! Nergens een backpacker te bekennen, er waren wel veel Franse en Russische gezinnen en alle menukaarten waren ook in het Russisch. Ik vond het erg vreemd. De dag daarna ben ik met een hele slechte tour naar de duinen geweest die wel erg mooi waren. Vooral de fairystream was erg mooi. Het was een klein, warm roodachtig stroompje water door knalgroen gras en aan de ene kan een 'red canyon' en aan de andere kant wit zand. Dit was erg mooi om te zien en heel rustgevend om doorheen te wandelen.

De witte zandduinen

Fairy stream bij Mui Ne

Die avond vroeg ik de chauffeur van de trip om me af te zetten bij een barretje 7km van mijn hotel af. Dit scheen 'the place to be' te zijn en met hoge verwachtingen liep ik naar binnen... Leeg! O, nee.. Toen ben ik maar verder gelopen en ben ik wat rare Nieuw-Zeelanders tegen gekomen waarmee ik me prima heb vermaakt. De Ieren kwamen ook nog om de hoek kijken en met veel 1 dollar mojito's heb ik alsnog een ontzettend leuke avond gehad. De volgende dag moest ik om 7 uur mijn bedje uit voor de vroege bus naar Saigon. Dat was absoluut een minder geschikte combinatie maar ik heb het gered! Veilig en wel ben ik in Saigon!

Verkoop mevrouw in Saigon, zo zie je heel veel mensen lopen als ze geen karretje voor hun producten hebben.

Gelijk bij aankomt beviel de stad me al goed, het is groot, levendig en kleurrijk! Zo'n groot verschil met Hanoi had ik niet verwacht. Het is echt een leuke en vriendelijke stad en vermaak me er goed. Ik deel de kamer met een Engels meisje, eigenlijk is ze geen meisje meer maar al 35 maar daar merk je niets van. Ik moet erg om haar lachen en ze schijnt het wandelen door de stad met mij erg te waarderen dus ze gaat steeds vrolijk mee. 's Avonds wanneer ze gaat slapen ga ik nog even de stad in om wat biertjes te drinken en de gezelligheid op te zoeken. Ik ben inmiddels een gevorderde onderhandelaar en krijg een neus voor goedkope en lekkere plekken om te eten, drinken en fruit te kopen.

Hier is het regenseizoen wel in volle glorie aanwezig. Mij hoor je echter niet klagen, liever wat regen dan een temperatuur waarbij mijn sandalen bijna smelten. Gisteren regende het bijna de hele dag maar het district waarin het hotel staat is niet zo heel groot en een wandeling naar de markt is ook goed te doen. Het was een hele leuke markt met van alles en nog wat. Van souveniers tot de darmen en hersenen van beesten, bedenk iets en je kunt het daar krijgen. Een paar straten verder vind je het War Remnants museum over de Vietnamoorlog. Het is een indrukwekkend museum met erg schokkende foto's, het was best aangrijpend. We hadden echter wel een beetje pech wat de stroom viel voor de tweede keer die dag uit dus moesten we weg maar we hebben alles op 1 deel na gezien.

Need I say more?

Vandaag ben ik naar de Cu Chi tunnels geweest en naar de Cao Dai tempel. De tunnels werden gebruikt tijdens de oorlog en zijn ongeveer 200km lang. Het is echt een bizar idee dat mensen in de tunnels moesten leven, eten, koken, alles! Ik ben erin geweest en voor 100 meter is dat nog best leuk, maar voor en lange tijd moet je er echt niet aan denken. Het is wel heel knap hoe ze het gemaakt hebben. De tunnels bestaan uit drie lagen waarbij de bovenste 3 meter onder de grond is en de meest diepe 10 meter als ik het me goed herinner.

Ingang van de tunnels, dit is een van de originele. De ingang die de toeristen gebruiken is groter gemaakt zodat Westerse mensen er beter inpassen. Nog wat het vrij krap en moest je een stukje kruipen.

Ik terroristje

Na de tunnels zijn we met het busje inclusief formule 1 chauffeur naar de tempel gesjeesd. De tempel was erg mooi! Een vrij grote, kleurrijke tempel waar verschillende religies samenkomen om te bidden en te zingen. Iedere 6 uur is er een ceremonie waarbij iedere religie zijn eigen kleur kostuum draagt. Er was veel wit, een beetje blauw, geel en rood. Er zaten denk ik 200 mensen op de grond een soort gebed te murmelen. De sfeer was erg bijzonder en ben blij dat ik er geweest ben.

Raam van de Cao Dai tempel nabij Saigon

Binnen in de Cao Dai tempel tijdens een ceremonie

Nogmaals in de tempel

De trip begon echter al vroeg, we moesten om 8 uur klaar staan en omdat het gisteren per ongeluk erg gezellig was met een nieuwe Ier lag ik iets te laat in bed. Ik weet niet hoe het komt maar ik blijf maar gezellige Ieren onmoeten. Ik denk dat ik dat land maar eens moet bezoeken. Hij vertelde dat de Ieren van donker brood houden, veel melk drinken en natuurlijk een biertje op zijn tijd. Ik zie mijzelf daar dus wel voor een paar dagen rondlopen ;). Ik denk dat het goed bij me past. Lekkere melk is hier ook lastig te vinden! Overal hebben ze suiker aan toegevoegd.

Lekker eten is echter in volle glorie aanwezig! Oh, jammie, ik hoop dat het in Cambodja net zo lekker is. De meest heerlijke curries, spring rolls, garnalen, noedelsoep.. Ik heb volgens mij van de 25 keer dat ik 's avonds uit eten ben geweest wel 18 keer garnalen heb besteld. Garnalen met spek en aardappels en paprikasaus, garnalen currie, noodels met zoete garnalen, tijgergarnalen met een pittig sausje, rijst met zoet-zure garnaal.. Echt, de veelzijdigheid van de garnaal moet zeker niet onderschat worden!
Naast dit soort eten heb je natuurlijk de nog de vele lekkere vruchten. Ook de mango's, papaya's, bananen en ananassen worden met plezier naar binnen gewerkt. Of ik vaste vorm of als vruchtensapje, maar als sap gaat er niets boven een vers geperst sugarcane sapje. Heerlijk!

Morgen ga ik voor een dag de Mekong delta verkennen. Ik zal dan eindigen in Chau Doc op de grens met Cambodja. Dag twee ga ik vervolgens naar een markt in de delta en per slowboat naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh.

Vietnam was en is echt ontzettend leuk maar ik vind het ook wel tijd voor een nieuw land. Nieuw avontuur, nieuwe mensen, nieuw eten en een nieuwe sfeer! Vietnam is een bijzonder land, maar niet altijd even sfeervol als dat ik Thailand vond. Het is echter wel gemakkelijk om doorheen te reizen en mochten de Vietnamezen geen Engels spreken zijn ze niet te beroerd om je hand en voet gebaren zoe goed mogelijk te interpreteren.

Lieve mensen, bedankt weer voor alle leuke berichtjes! Ik hoop dat in Nederland alles goed gaat!

Knuffel, Ingrid

Omdat ik altijd wat dingen vergeet hier de ps'sen:

ps 1: Bij de tunnels kon je 10 kogels kopen om met een AK-47 te schieten. Ik dacht doe eens gek en laat te terrorist in je los en heb 10 kogels gekocht! Wat een bizarre knallen zeg! Echt heel erg hard! Vond het wel echt vet om daarmee te schieten!

ps 2: Ik ben nu het boek 'first they killed my father' aan het lezen over de oorlog in Cambodja. Ik wilde daar graag meer over weten voordat ik naar dat land zou gaan. Het is echt een verdrietig en aangrijpend boek en vrij zware kost om te lezen. Echt indrukwekkend en zeker een aanrader!

Hoi An en Nha Trang

Hoi An is een stadje gelegen in het midden van Vietnam. Het is het eerste plaatstje waarvan ik denk, ja! Leuk! Het heeft een heel gezellig centrum gelegen aan een rivier. Het is er niet zo groot, maar door de wirwar van straatjes die allemaal erg op elkaar lijken merkt je daar bijna niets van ;). Hoi An staat bekend om de vele kledingmakers die er gevestigd zijn. Dus, toekomstige bezoekers, blokkeer die creditcard voordat je hierheen gaat! Ze kunnen werkelijk alles maken, kleding van plaatjes of het namaken van een bestaand item. Als je eenmaal begint (spreek helaas uit ervaren) is het moeilijk om te stoppen. Ik heb me maar niet aan de jurkjes gewaagd, dat leek me te gevaarlijk. Ik heb uiteindelijk een jumpsuit en 2 broeken laten maken. Ik ben er erg tevreden over!

Fietstocht bij Tam Coc

Vietnamese manier van vervoeren, zo zie je echt iedereen. Of het nu een scooter of fiets is.. ze vervoeren alles. Van zakken tauge, levende varkens tot 6 kinderen op een scooter.

Haventje van Hoi An

Hoi An als stad is ook wat welvarender dan de voorgaande steden waar ik ben geweest. Je kunt dit merken aan dat er wat meer restaurants zijn en veel minder straatverkopers wat het verblijf wel zo prettig maakt. Nog een hoogtepunt van Hoi An is de markt. Ze hebben er twee, een verse markt en een kledingmarkt. Ze zijn beide overdekt met een soort lappen en je kunt er van alles kopen. Aangezien alles lekker lag te broeien en ik iets te lang was om lekker te kunnen rondlopen heb ik er maar geen fruit gekocht. Ondanks de welvarendheid is Hoi An absoluut niet duur. Je kunt er erg lekker eten en op veel plekken hebben ze een gemixt menu voor 2 of 3 euro. Het lijkt ook alsof je dichter bij het zuiden steeds beter kunt eten. Heerlijke cau lao en wontonpakketjes :). Ze hebben er ook plaatselijk bier voor 3000 dong (0,10 cent) want ja, je moet op de kleintjes blijven letten na het maken van al die kleding!

Hoi An biedt ook excursies aan naar My Son (niet te verwarren met mijn zoon), een oude Chamruine die wordt vergeleken met andere sites zoals Ankor in Cambodja. Het gedeelte van een ruine was absoluut waar. De vergelijking met Ankor gaat alleen niet echt op. Na het lezen van de verhalen vielen de drie op elkaar gelegde stenen van het niveau van een driejarige een beetje tegen.

Bijna vergeten, toen ik in Hoi An was, was het volle maan waarbij veel van de inwoners een soort klein bootje met een kaarsje op de rivier laten wat een erg sfeervol beeld gaf! Dit 'festival' is iedere keer bij volle maan en langs de kant kun je een eigen bootje met kaarsje kopen. Dit ziet er een beetje apart uit want de kaarsjes staan onder de Vietnamezen die ze verkopen. Zo lijkt het alsof ze op het punt staan om een spookverhaal te gaan vertellen, snappen jullie me? Er komen veel gekke schaduwen op hun gezichten!

Ik ben trouwens vanuit Hue met de trein naar Danang gegaan en had inderdaad een plaatsje aan het raam gekregen. Het ritje was echt erg mooi! Het ging een lang stuk langs de kust en er was een airco dus het was prima te doen. Het jongetje met moeder die naast me zaten waren wat minder leuk. De dikke Vietnamezen zijn over het algemeen rijk en niet de meest gezellige. Het kind begon te jengelen en kreeg wat rijst in zijn mond gepropt die hij later met veel plezier over mijn been heen hoestte. Gadverdarrie! De moeder keek een beetje bezorgd en pakte snel wat papier.. voor haar zoon! In plaats van dat ze dat aan mij gaf, het verbaasde me bijzonder. Later pakte ze een foto en bleek haar mormel een heus fotomodel te zijn. Onbegrijpelijk..
Op het station in Danang werd ik aangesproken door een motorrijder, of hij me naar Hoi An mocht brengen. Even denken, 2 uur wachten op de local bus, of op een Harley... Tja, geen moeilijke keuze dacht ik zo?

Zou dit dan de witte boedda zijn? Ja!

Ik ben nu in de kustplaats Nha Trang die niet bepaald Vietnamees aandoet. Veel restaurants en strandclubs. Ik denk dat ze proberen om net als Danang en van de betere strandbestemming in dit gedeelte van Azie te worden. Overal worden bizar grote luxe hotels met golfbanen en al gebouwd. Ik kwam om 6 uur in de ochtend aan na een terror-ritje met de nachtbus. Gelukkig voorlopig de laatste want was gedurende de 12 uur durende rit behoorlijk misselijk. Ach, kan gebeuren. In de ochtend wat sightseeing gedaan (conclusie: 1 witte boedda is alles) en ben in de middag met de 3 Ieren wat gaan drinken. Ik reis al een tijdje met hen mee en dat is echt supergezellig! Naast de Ieren kom ik Michael (nog een Ier) en 3 Nederlandse jongens vaak tegen. Naast hen zijn er nog wat mensen die je vaak tegen komt omdat iedereen min of meer dezelfde route volgt. Ik ben wel bijna de enige die wat minder lang op dezelfde plekken blijft en ook wat andere plaatsjes aandoe, maar je komt ze bij de volgende grote plaats gewoon weer tegen. Het zijn voornamelijk Engelsen en Ieren.. Andere nationaliteiten bevinden zich nog in andere landen denk ik.

Ik ben vandaag gaan snorkelen ik het knalblauwe water! Was echt weer eens leuk om te doen. Je kunt hier ook duiken maar domme Ingrid is haar brevet en duikboekje vergeten mee te nemen.. Het was voor Chris (een van de Ieren) de eerste keer snorkelen en hij was erg enthousiast dus dat was leuk. Ik heb helaas nu wel mijn billetjes verbrand. De zon is nog steeds echt bizar sterk en het regenseizoen laat lekker op zich wachten. De temperatuur is in het zuiden wel beter dan in het noorden, het is hier overdag prima vol te houden.

Morgen ga ik denk ik naar Dalat om hopelijk met de motor (plus chauffeur, geen zorgen) een tripje van twee dagen maken om daarna weer met de Ieren in Mui Ne te zijn.

De foto's zijn een beetje random want deze compu herkent niet alle foto's en laat ook geen voorbeelden zien. Puur gokje dus! Wel zag ik dat veel foto's een beetje wazig zijn en heb het idee dat ik dat met deze lens al eerder heb gehad.. Dat is dus wel erg jammer!

Ik hoop dat alles in Nederland met iedereen nog goed gaat? In ieder geval succes met vakantie vieren, stage, stage verslagen, afstuderen, roeien, coachen, aanmeldingen, toetsen en veel succes met plezier hebben!

Groetjes en knuffels!

Parfum Pagoda, Ninh Binh en Hue

Ja mensen, ik ben erg goed in het maken van inspirerende titels.. Niet dus!


Op mijn laatste dag in Hanoi heb ik met een heerlijke temperatuur van 40 graden de Parfum Pagoda een bezoekje gebracht. Deze ligt 70 km van Hanoi af maar de busrit duurde toch 2 uur. De gids vertelde dat we na een uur van de snelweg af zouden gaan en dan op een 'local road' zouden gaan rijden. Nou, dat heb ik geweten! Wat een gehobbel! Ik ben ook met mijn moeder op een parkeerterrein geweest met flinke gaten en kuilen, nou zo was het maar dan bijna een uur lang! Niet te doen dus!
Toen we daar aankwam konden we gelijk in het bootje om naar de Pagoda te roeien. Ik had best te doen met de roeister want het was echt ongelofelijk warm. Zelfs parapluutjes konden niet genoeg koelte geven. De tocht er naartoe was wel echt mooi.

Er waren nu maar een stuk of drie bootjes op het water omdat er niet zoveel toeristen in Vietnam zijn. De gids vertelde dat er in de zomer wel tot 800 bootjes op het water zijn. Wat dat betreft hadden we wel geluk. Je merkt aan alles dat er nog niet zoveel toeristen zijn. Bij alle highlights zijn grote parkeerplaatsen gemaakt voor de toeristenbussen maar deze worden nog helemaal niet gebruikt. De tours zitten verre van vol, op straat is het rustig en zelfs in de barretjes en hostels is het niet zo heel druk. Wat overigens geen probleem is.

Na het tochtje van een uur langs wat kalksteenrotsen en flinke bebossing kwamen we aan bij de plek waar je of met een kabelbaan omhoog kon gaan, of lopend. Ik met mijn blonde hoofd besloot dat het wel leuk was om 'gewoon' even naar boven te lopen. Nou, ik heb het geweten. Die kabelbaan is er niet voor niets aangelegd! Poeh, na een uur klouteren was ik dan eindelijk boven en had ik mijn 1,5 liter water ook opgedronken... Absoluut geen goede keuze dus ;).

De Pagoda is gebouwd in een grot en is heerlijk koel binnen. Het wordt de Parfum Pagoda genoemd doordat de bezoekers veel wierook aansteken in een bak en de rook in de grot blijft hangen. Zo ruikt het dus best sterk naar allerlei wierook luchtjes en hangt er een mysterieuze rook in de grot.

De volgende dag ben ik met en busje naar Ninh Binh gegaan. De tocht begon al een beetje vreemd en had het gevoel dat het niet mijn dag zou worden. Eenmaal in Ninh Binh bleek er ook echt niet te doen te zijn. Het scheen wel een goede uitvalsbasis te zijn voor een fietstochtje in de omgeviing. Dus ik heb een fiets gehuurd en ben naar Tam Coc gefietst wat zo'n 12 kilometer verderop lag. Helaas moest je eerst 6km langs de snelweg fietsen wat niet echt een pretje was. Er veilig was het geloof ik niet.. oeps!
Na de snelweg was het echter heel erg mooi! Knalgroene rijstvelden, rotsen, riviertjes, loslopende koeien en geiten en een aantal mooie grotten. Het was het fietstochtje zeker waard.
De weg terug had echter nog een extra hindernis, de weg oversteken. Een vierbaansweg, veel motoren, vrachtwagens, auto's, busjes.. Ik kwam aan bij de kruising en dacht al gelijk, dit gaat geen pretje worden! Het is me gelukt zonder een ongeluk te veroorzaken maar ik zou het niet graag nog een keer doen.

Eenmaal terug in Ninh Binh ging ik weer naar het hotel toe waar ik de fiets had gehuurd om wat te eten en te wachten op de slaapbus naar Hue. Daar zat gelukkig nog een andere backpacker en met hem heb ik wat biertjes gedronken, de meest vieze soep ooit gegeten en 20x naar de wc geweest omdat we bang waren in de bus te moeten waar geen wc in zit. Althans, dat dachten we.. Al het harde werk was voor niets geweest want er was gewoon een wc in de bus! De bus was een hele belevin opzich, maar aangezien ik een lopende drugskoerier ben heb ik dankzij een pilletje heerlijk kunnen slapen.

In Hue kwam ik rond 9 uur aan en ben gelijk naar het hostel gelopen. Na mijn tas te hebben gedropt kreeg ik al gelijk een gratis motorritje aangeboden naar de markt. (leuke markt overigens!) Later kreeg ik nog een gratis cyclo (fiets met zitje voorop) aangeboden door de oude stad. Hue was de keizerlijke hoofdstad van vroeger met een mooie ommuurde Citadel. Mijn dag kon niet meer stuk! Omdat ik het toch een beetje zielig vond voor de cyclodriver heb ik hem mijn fles met water gegeven waar hij erg blij mee leek te zijn :). Met al die nullen op die briefjes lijk je ineens heel gierig te worden. Soms ben je aan het onderhandelen om 10 eurocent.

Ohja, bijna vergeten! Ik wilde nog een moneybelt kopen omdat ik 's avonds niet met mijn rugzak naar de 'kroeg' wil gaan. Nergens te vinden hier en toen kwam ik in een winkeltjes met hele aardige mensen die absoluut nul Engels spraken. Met handen en voeten vertelde ik wat ik wilde en toen liet ze me een plat portomonneetje zien met wat poppetjes erop. Stukje lint erbij en ze liep naar een winkeltje verderop waar ze een heuse Vietnamese moneybelt voor me hebben gemaakt! Hij zit dan misschien niet zo lekker als de echte, maar hij kostte dan ook nog geen 2 euro. Ben er superblij mee :).

Verder gisterenavond lekker wat biertjes gedronken en genoten van de 2 voor 1 cocktails in het hostel, want ja.. na al het harde werk en wandelen kan een beetje ontspanning geen kwaad ;).

Morgen ga ik met de trein naar Danang, dit schijnt een heel mooi ritje te zijn. Ik weet niet of ik in Danang wil blijven aangezien veel backpackers gelijk door naar Hoi An gaan en me dat veel gezelliger lijkt. Ik ga dus proberen in Danang een locale bus te pakken om gelijk door naar Hoi An te kunnen. Een beetje onhandig maar de treinreis schijnt het waard te zijn!

Sorry voor deze plaatloze lap tekst, ook deze computer tiept lekkerder dan dat deze capabel is om mijn foto's te laden!

Knuffels!

ps. Bedankt voor de berichtjes, het is leuk om te lezen hoe het daar gaat!

Sa Pa en Halong Bay

Lieve allemaal,

Afgelopen week ben ik na twee dagen Hanoi met de nachttrein naar Lao Cai gegaan en vanuit daar naar Sa Pa. Dit ligt in het noordwestelijke deel van Vietnam en grenst aan China. Sa Pa is bekend om zijn rijstvelden en mooie trekkings die je daar kunt maken. Ik had me opgegeven voor een 3-daagse trektocht.

Na de tocht kan ik wel zeggen dat je beter kunt zeggen dat ik naar Vietnam Bootcamp ben geweest! Man, wat een tocht. In dit gebied regent het erg veel en normaalgesproken ook overdag. Het geluk was aan mijn kant want overdag was het droog, helder en erg mooi weer. 's Nachts was het echter wel steeds erg hard aan het regenen. De eerste dag had onze gids nog vrolijk haar slippertjes aan maar de tweede en derde had ze toch de voorkeur gegeven aan wandelschoenen. Ik moet zeggen dat ik ook erg blij was met die van mij, ik had vooral het waterdichte gedeelte van de schoen hard nodig.

In het gebied waar wij onze trekking hebben gemaakt wonen nog H'mong Vietnamezen. Dit zijn traditionele bergstammen om het maar een naam te geven. De vrouwen dragen nog steeds traditionele kleding, zijn erg klein en hebben overal precies dezelfde rimpels. Met iedere groep reizigers lopen een paar vrouwen mee om je te helpen. Gelukkig dat die vrouwen er waren maar ook best beschamend. De vrouwen liepen namelijk met regenlaarzen en een baby op hun rug maar konden zich uitstekend uit de voeten maken. Dit in tegenstelling tot ons, de toeristen. Wij glibberden echt o-ve-ral weg! Wat lieve paadjes leken waren in het echt gevaarlijke moddelpoelen geworden. Je zou zo van de berg kunnen glijden. Gelukkig waren we niet de enige die goed konden glijden. De waterbuffels die we zo nu en dan tegenkwamen waren ook meer van de berg aan het glijden dan lopen, hilarisch om te zien!(Buffels, wanneer zie je die nu??)

Dag twee en drie hebben we beide ruim 6-7 gelopen. Dit klinkt niet veel, maar de spierpijn was wel degelijk aanwezig! Ongelofelijk dat de H'mong vrouwen dit iedere dag doen. Maar, de vrouwen zijn niet alleen maar lief en aardig. Aan het einde van de rit vragen ze je om wat spullen van ze te kopen die ze zelf maken. Oh, you buy from meeeee... plieess! Nee zeggen heeft weinig zin want ze blijven gerust 45 minuten staan zeuren. Erg irritant, zelfs als je al iets gekocht hebt.

Genoeg gezeur, Sa Pa was namelijk echt ontzettend mooi! Omdat het zo helder was konden we ook erg ver in de vallei kijken. Ik kan hier helaas geen foto's uploaden dus die zal ik er hopelijk snel aan toevoegen, je kunt het namelijk makkelijker van een foto zien.
Er waren in ieder geval overal rijstvelden op de heuvels gemaakt, veel bamboe en mali-ana plantages. (Wat zou dat zijn?) Veel waterbuffels die rondliepen en af en toe een waterval. Heerlijk om je even in op te frissen en je schoenen van de vele modder te ontdoen.

Het meest bijzondere van de tocht was de overnachting in de Homestay. Een afgelegen huis in de vallei met wat bedjes, klamboes en verrukkelijk eten! De gids vertelde ons dat het erg stil was s'nachts. Inderdaad, geen muziek, scooters of pratende mensen maar wel krijsende biggen, kwekkende eenden en blaffende honden. Erg lekker sliepen we dus niet maar een ontbijtje met banana-pancakes maakte veel goed!

Na Sa Pa kwam de trein 's ochtends om half 5 aan in Hanoi, op de terugweg heb ik wat minder goed kunnen slapen omdat ik met 5 Vietnamezen in mijn coupe lag die allemaal verdacht veel telefoontjes kregen. De Vietnamezen zijn absoluut niet de meest vriendelijke mensen die er op deze aardbol rondlopen. Ze schreeuwen en gillen de hele dag door! Mijn busje naar Halong bay vertrok rond 9 uur en rond 13.00 uur zaten we op de boot.Halong bay ligt in het noordoosten, aan de kust.

Alweer een schitterende omgeving en weer had ik geluk met het weer. Waar het normaalgesproken erg mistig is was het nu ook erg helder. Het was zo ontspannen. Beetje op het dek van de boot zitten, lachen met de andere reizigers en genieten van het mooie uitzicht. Een beter hestel van de trekking kon ik me niet wensen. We kwamen langs floating villages, zijn in een enorme grot gegaan en konden een stukje kayakken. Erg bijzonder om te zien hoe die mensen daar leven. Ze hebben een huisje op een vlot van zeker niet meer dan 30 vierkante meter en dat was het.. De boottrip was echt heel leuk en heb erg moeten lachen met de groep. Vooral het Engelse stel was echt hilarisch, waarschijnlijk kom ik hen weer tegen wanneer ik in Hue of Hoi An zal zijn.

Vanochtend was het op de boot al echt ontzettend warm. Nu weer terug in Hanoi is het echt niet te harden. Wees vooral niet jaloers vandaag want 40 graden in zo'n drukke stad is geen pretje! Regenseizoen? Nog niets van gemerkt dus! We hebben de nacht dus doorgebracht op de boot, zo relaxt! Toen het wat was afgekoeld 's avonds konden we heerlijk genieten van de rust, wat biertjes erbij.. Perfect!

Hier in Hanoi en waarschijnlijk ook op andere plekken in Vietnam heb je de zogenaamde Bia Hoi, zelfgebrouwen bier. In Halong City kostte een biertje, een flinke pul, 5000 dong. Dat is nog geen 0.20 cent! Sowieso is het eten hier ook niet duur, je moet alleen wel goed afdingen. Zeker voor fruit of water wat je op straat koopt moet je flink onderhandelen. Ze vragen gerust 10x meer dan je eigenlijk zou moeten betalen.

Morgen ga ik een bezoekje brengen aan de Parfum Pagoda, 70 kilometer ten zuiden van Hanoi. Ik heb nog geen idee wat ik me er bij moet voorstellen maar het schijnt daar ook mooi te zijn.

Excuus voor het wat saai geschreven stuk, maar de moeheid en de hitte maken van mij een inspiratieloze schrijfster :).

Groetjes en knuffels!

ps. De Vietnamezen lachen me allemaal uit om mijn lengte. Ik ben hier echt een gigantische reus! Ze zijn echt wel jaloers op mijn blanke huid.. Tja, Nederlanders willen graag bruin zijn en de bruine Aziaten wit.. Ze verkopen zelfs whitening zonnebrand en iedereen die hier op een scooter rijdt draagt een jas die zelf hun handen bedekt. Anti-bruin preventie denk ik.

De muren van de wc's zijn hier ook erg laag. In NL zijn die gewoon langer dan 2 meter maar hier zijn ze krap 1.60.. Ook daat toren ik als een reus bovenuit! Tja, het leven van een reus gaat niet over rozen ;).

Hanoi

Als je niet van getoeter, grijpgraze mensen of drukke steden houdt is Hanoi geen aanrader. Wat een drukte hier! Het cliche dat Vietnamezen met typische hoedjes rondlopen en veel op brommertjes rijden is absoluut waar. Met die brommers kunnen ze ook erg goed overweg. Als je de straat overloopt kun je dan ook niet wachten tot er even geen brommertjes komen, maar moet je gewoon gaan. Ze kunnen je prima ontwijken. Beetje eng in het begin maar het begint te wennen. Wat niet went is dat ze altijd toeteren! Als ze iemand gaan inhalen, omdat ze iemand zien of.. altijd dus!

Woensdag, toen ik aankwam ben ik vanaf het vliegveld met een vrouw meegereden die hier werkt. Die had een chauffeur die op haar stond te wachten en vroeg of ik wilde meerijden. Wat een geluk weer! Ze zette me recht voor het hostel af. Het hostel ligt in de oude wijk van Hanoi. Een voorstelling daarvan maken is niet zo moeilijk. Beeld je in: hele nauwe straatjes, vrouwen die eten verkopen, veel geuren, heel veel scooters en in iedere straat verkopen ze een bepaald product. Het is een echt handelswijkje. Zo heb je straten met alleen kleding, alleen schoenen, 10.000 reisbureau's, straatjes waar ze goud verkopen of lakwerk. Je kunt het zo gek niet verzinnen of ze hebben het!

Na mijn lange nachtrust ben ik op donderdag mijn leven gaan riskeren door bij een brommer-man achterop te gaan. Links inhalen, rechts inhalen, hier en daar een stukje spookrijden.. no problem, good driver! Hij heeft me naar het Ho Chi Minh Mausoleum gebracht. Veel Vietnamezen komen hier om 'oom Ho' te eren. Hij ligt ingebalsemd en wel in het Mausoleum. Ho heeft veel betekend voor de onafhankelijkheid van Vietnam. Hij stond voor maatschappelijke gelijkheid en wilde eigenlijk gecremeerd en uitgestrooid worden door het hele land. Helaas was het dicht toen ik er was, maar ik weet ook niet hoe graag ik zo'n lijk had willen zien.
In de buurt van het Mausoleum zijn allerlei andere bezienswaardigheden en ook het Westmeer. Een vrij groot meer met allerlei kleine cafe's en tempels eromheen.
Daarna heb ik een bezoekje gebracht aan de Tempel van de Literatuur, een mooie tempel met 5 pleinen. Op ieder plein zijn weer andere dingen te zien en op het middelste plein waren dit een soort palen op voetstukken van schildpadden. Later ben ik gaan lopen naar het Hoan-Kiem meer in het centrum. In dit meer ligt in het midden ook een soort tempeltje wat de schilpad toren genoemd wordt. Wat schildpadden hier voor betekenis hebben ben ik nog niet achter maar je vindt ze genoeg!


Nu ben ik weer even in het hostel om te wachten tot ik opgehaald wordt vanavond. Vlak voor het hostel greep iemand me bij mijn voet en stak een soort tube in mijn sandaal. Geen idee hoe hij het zag maar er zat een miniem stukje zool los en dat vond hij als schoenmaker niet kunnen ;). Hilarisch! Hij begreep maar niet dat ik geen vriendje had want ik was zo bjoetifoel. Haha, hij snapte alleen mijn antwoorden niet en wilde me graag koppelen aan een vriendje van hem die ongeveer 1.50 meter hoog was. Nee, sorry!

Vanavond ga ik met de nachttrein richting Lao Cai, waar ik naar Sa Pa zal gaan voor een trekking en naar Bac Ha voor een markt. Ik ben erg benieuwd en heb er zin in!

ps. Het eten is erg lekker :).

One down...

Zo, de eerste vlucht zit erop! En wat voor een, een 12,5 durende vlucht naar Singapore. Nou, ik kan je vertellen, dat duurt best lang. Ook heel gek met het tijdsverschil gezien het hier 6 uur later is. We kregen in het vliegtuig dan ook alleen lunch, Hollandse tijd en ontbijt op Azie tijd.
Singapore airlines is wel echt een aanrader! Lekker eten, snelle bediening en de hele vlucht kon je bestellen wat je maar wilde. Wat natuurlijk echt een toppertje was, waren de 2 lege stoelen naast me. Ik heb dus best aardig kunnen liggen en nog wat kunnen slapen ook :). (Voor de mannen: de stewardessen zijn ook erg knap!) Een van de stewards kwam een aantal keer een praatje met me maken omdat hij het wel bijzonder vond dat ik alleen op reis ging. Hij was wel erg teleurgesteld dat ik niet naar Singapore zou gaan, maar toen ik vertelde dat ik hier al een keertje ben geweest schonk hij gelijk mijn glaasje wijn bij.
De landing zag er alleen wel angsaanjagend uit. Het was namelijk nog donker en wat normaal lieve witte zachte wolkjes zijn, is in het donker een grote zwarte bende. Het leek net of het grote bergen waren waar we bijna tegenaan vlogen! Gelukkig maakten de vrolijke lichtjes van Singapore stad veel goed!
Nu ben ik op Changi Airport aan het wachten op mijn vlucht naar Hanoi, die helaas pas over 3 uur vertrekt. Ik loop hier dus als een zombie rond tussen alle moderne gadgets die dit vliegveld te bieden heeft.

Tot vanavond, voor jullie morgen, dan post ik waarschijnlijk wel wat uit het hostel!

Doei!

ps. Vreselijk dat ik nu al zo'n verhaal op kan hangen over 12,5 uur zitten. Excuus, maar ik verveel mij lichtelijk ;).