Sa Pa en Halong Bay

Lieve allemaal,

Afgelopen week ben ik na twee dagen Hanoi met de nachttrein naar Lao Cai gegaan en vanuit daar naar Sa Pa. Dit ligt in het noordwestelijke deel van Vietnam en grenst aan China. Sa Pa is bekend om zijn rijstvelden en mooie trekkings die je daar kunt maken. Ik had me opgegeven voor een 3-daagse trektocht.

Na de tocht kan ik wel zeggen dat je beter kunt zeggen dat ik naar Vietnam Bootcamp ben geweest! Man, wat een tocht. In dit gebied regent het erg veel en normaalgesproken ook overdag. Het geluk was aan mijn kant want overdag was het droog, helder en erg mooi weer. 's Nachts was het echter wel steeds erg hard aan het regenen. De eerste dag had onze gids nog vrolijk haar slippertjes aan maar de tweede en derde had ze toch de voorkeur gegeven aan wandelschoenen. Ik moet zeggen dat ik ook erg blij was met die van mij, ik had vooral het waterdichte gedeelte van de schoen hard nodig.

In het gebied waar wij onze trekking hebben gemaakt wonen nog H'mong Vietnamezen. Dit zijn traditionele bergstammen om het maar een naam te geven. De vrouwen dragen nog steeds traditionele kleding, zijn erg klein en hebben overal precies dezelfde rimpels. Met iedere groep reizigers lopen een paar vrouwen mee om je te helpen. Gelukkig dat die vrouwen er waren maar ook best beschamend. De vrouwen liepen namelijk met regenlaarzen en een baby op hun rug maar konden zich uitstekend uit de voeten maken. Dit in tegenstelling tot ons, de toeristen. Wij glibberden echt o-ve-ral weg! Wat lieve paadjes leken waren in het echt gevaarlijke moddelpoelen geworden. Je zou zo van de berg kunnen glijden. Gelukkig waren we niet de enige die goed konden glijden. De waterbuffels die we zo nu en dan tegenkwamen waren ook meer van de berg aan het glijden dan lopen, hilarisch om te zien!(Buffels, wanneer zie je die nu??)

Dag twee en drie hebben we beide ruim 6-7 gelopen. Dit klinkt niet veel, maar de spierpijn was wel degelijk aanwezig! Ongelofelijk dat de H'mong vrouwen dit iedere dag doen. Maar, de vrouwen zijn niet alleen maar lief en aardig. Aan het einde van de rit vragen ze je om wat spullen van ze te kopen die ze zelf maken. Oh, you buy from meeeee... plieess! Nee zeggen heeft weinig zin want ze blijven gerust 45 minuten staan zeuren. Erg irritant, zelfs als je al iets gekocht hebt.

Genoeg gezeur, Sa Pa was namelijk echt ontzettend mooi! Omdat het zo helder was konden we ook erg ver in de vallei kijken. Ik kan hier helaas geen foto's uploaden dus die zal ik er hopelijk snel aan toevoegen, je kunt het namelijk makkelijker van een foto zien.
Er waren in ieder geval overal rijstvelden op de heuvels gemaakt, veel bamboe en mali-ana plantages. (Wat zou dat zijn?) Veel waterbuffels die rondliepen en af en toe een waterval. Heerlijk om je even in op te frissen en je schoenen van de vele modder te ontdoen.

Het meest bijzondere van de tocht was de overnachting in de Homestay. Een afgelegen huis in de vallei met wat bedjes, klamboes en verrukkelijk eten! De gids vertelde ons dat het erg stil was s'nachts. Inderdaad, geen muziek, scooters of pratende mensen maar wel krijsende biggen, kwekkende eenden en blaffende honden. Erg lekker sliepen we dus niet maar een ontbijtje met banana-pancakes maakte veel goed!

Na Sa Pa kwam de trein 's ochtends om half 5 aan in Hanoi, op de terugweg heb ik wat minder goed kunnen slapen omdat ik met 5 Vietnamezen in mijn coupe lag die allemaal verdacht veel telefoontjes kregen. De Vietnamezen zijn absoluut niet de meest vriendelijke mensen die er op deze aardbol rondlopen. Ze schreeuwen en gillen de hele dag door! Mijn busje naar Halong bay vertrok rond 9 uur en rond 13.00 uur zaten we op de boot.Halong bay ligt in het noordoosten, aan de kust.

Alweer een schitterende omgeving en weer had ik geluk met het weer. Waar het normaalgesproken erg mistig is was het nu ook erg helder. Het was zo ontspannen. Beetje op het dek van de boot zitten, lachen met de andere reizigers en genieten van het mooie uitzicht. Een beter hestel van de trekking kon ik me niet wensen. We kwamen langs floating villages, zijn in een enorme grot gegaan en konden een stukje kayakken. Erg bijzonder om te zien hoe die mensen daar leven. Ze hebben een huisje op een vlot van zeker niet meer dan 30 vierkante meter en dat was het.. De boottrip was echt heel leuk en heb erg moeten lachen met de groep. Vooral het Engelse stel was echt hilarisch, waarschijnlijk kom ik hen weer tegen wanneer ik in Hue of Hoi An zal zijn.

Vanochtend was het op de boot al echt ontzettend warm. Nu weer terug in Hanoi is het echt niet te harden. Wees vooral niet jaloers vandaag want 40 graden in zo'n drukke stad is geen pretje! Regenseizoen? Nog niets van gemerkt dus! We hebben de nacht dus doorgebracht op de boot, zo relaxt! Toen het wat was afgekoeld 's avonds konden we heerlijk genieten van de rust, wat biertjes erbij.. Perfect!

Hier in Hanoi en waarschijnlijk ook op andere plekken in Vietnam heb je de zogenaamde Bia Hoi, zelfgebrouwen bier. In Halong City kostte een biertje, een flinke pul, 5000 dong. Dat is nog geen 0.20 cent! Sowieso is het eten hier ook niet duur, je moet alleen wel goed afdingen. Zeker voor fruit of water wat je op straat koopt moet je flink onderhandelen. Ze vragen gerust 10x meer dan je eigenlijk zou moeten betalen.

Morgen ga ik een bezoekje brengen aan de Parfum Pagoda, 70 kilometer ten zuiden van Hanoi. Ik heb nog geen idee wat ik me er bij moet voorstellen maar het schijnt daar ook mooi te zijn.

Excuus voor het wat saai geschreven stuk, maar de moeheid en de hitte maken van mij een inspiratieloze schrijfster :).

Groetjes en knuffels!

ps. De Vietnamezen lachen me allemaal uit om mijn lengte. Ik ben hier echt een gigantische reus! Ze zijn echt wel jaloers op mijn blanke huid.. Tja, Nederlanders willen graag bruin zijn en de bruine Aziaten wit.. Ze verkopen zelfs whitening zonnebrand en iedereen die hier op een scooter rijdt draagt een jas die zelf hun handen bedekt. Anti-bruin preventie denk ik.

De muren van de wc's zijn hier ook erg laag. In NL zijn die gewoon langer dan 2 meter maar hier zijn ze krap 1.60.. Ook daat toren ik als een reus bovenuit! Tja, het leven van een reus gaat niet over rozen ;).